به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از «سیمپل فلایینگ» بحث بر سر برقی کردن سوخت صنعت حمل و نقل هوایی همیشه بر روی میز بوده اما همواره چالش‌های مشخصی برای رسیدن به این امر وجود داشته است. در حالی که برخی امیدوار بودند که همین حالا هواپیماهای برقی را در آسمان ببینند، حقیقت این است که چند سال تا رسیدن به این نقطه فاصله داریم.
اخیرا به دلیل وضعیت فعلی، بحث برقی شدن سوخت هواپیماها اهمیت بیشتری پیدا کرده است، با کاهش فعالیت هواپیماها شاهد مزایای زیست محیطی هواپیماهای برقی هستیم. این امر منجر به انتشار کمتر کربن و همچنین کاهش آلودگی صوتی می شود، هر چند ممکن است هواپیماهای برقی هنوز یک امید برای آینده تلقی شوند اما امروز تعهد برای تحقق آنها بسیار زنده است. البته برای استفاده از هواپیمای برقی مشکلاتی پیش رو ست و برخی با آن مخالفت می کنند.
اعلام آمادگی ۲ شرکت انگلیسی برای تحقق رویای هواپیمای برقی
در ماه گذشته، دو شرکت بر روی تحقق رویای هواپیمای برقی متمرکز شده اند. این دو شرکت انگلیسی تصمیم دارند هواپیماهای برقی را وارد حوزه حمل و نقل هوایی تجاری کنند. با این حال، قبل از انجام این کار هر دو در فناوری هیبریدی سرمایه گذاری کرده اند.
در تاریخ ۱۶ ژوئیه ، فارادیر(Faradair) اعلام کرد که می خواهد به میدان هوایی Duxford حرکت کند ، جایی که می تواند روی هواپیمای هیبریدی Bio Electric خود (BEHA) کار کند. امید این است که فارادیر بتواند اولین هواپیمای خود را برای آزمایش در سال ۲۰۲۳ یا ۲۰۲۴ به بازار عرضه کند. این هواپیما با ظرفیت ۱۸ مسافر می تواند صنعت هوایی را کاملا متحول کند.
البته این مدل هواپیماها برای بازار تجاری کاری انجام نخواهد داد و برای به دست آوردن پول از آن، به ظرفیت قابل توجه و بالقوه‌ای نیاز است. انتظار می رود فارادیر یک هواپیمای تمام الکتریکی را تا سال ۲۰۳۰ میلادی، بسته به پیشرفت‌های تکنولوژیکی راه اندازی کند.
همچنین این هفته، یک شرکت هواپیمایی دیگر نیز قصد خود را برای ورود به بازار هواپیماهای برقی اعلام کرد. گروه حمل و نقل هوایی برقی (EAG) ، امیدوار است که هواپیماهای منطقه ای هیبریدی برقی خود را (HERA) در کمتر از ۸ سال به پرواز در آورد. این شرکت قصد دارد تا سال ۲۰۲۸ یک هواپیمای هیبریدی برقی با ۷۰ صندلی به بازار عرضه کند. همچنین این شرکت هواپیمایی ساخت یک هواپیمای باریک پیکر تماما برقی را تا سال ۲۰۳۰ برنامه ریزی کرده است.
آیا این تخمین‌ها واقعی هستند
اخبار مربوط به پیشرفت این دو شرکت در انگلیس، مطمئنا پیش بینی‌های قبلی مبنی بر اینکه هواپیماهای برقی تا سال ۲۰۴۰ عملیاتی نخواهند شد را خنثی می کند. در حقیقت، این هواپیماهای جدید می توانند یک دهه جلوتر از زمان پیش بینی شده به این صنعت وارد شوند.
بر اساس برآوردهای ذکر شده تنها ۱۰ سال باقی مانده است تا پرواز از طریق هواپیماهای برقی به واقعیت تبدیل شود. بنابراین، آیا این برآوردها واقعی هستند؟ فارادیر و EAG مطمئنا نسبت به چالش پیش رو خوشبین هستند. هر چند هیچکدام از آنها انتظار ندارند حداقل تا سه سال آینده پروازی را با این نوع هواپیما انجام دهند؛ با این حال این بدان معنا نیست که هیچ شانسی وجود ندارد.
در ماه مه امسال ، AeroTEC و magniX eCaravan یک پرواز آزمایشی راه اندازی کردند که شایعه شد بزرگترین پرواز هواپیمای برقی است که تاکنون انجام شده است. اگرچه فقط یک خلبان پرواز کرد اما ظرفیت آن ۹ نفر است. با وجود این ادعای ساخت هواپیماهای تمام الکتریکی تا سال ۲۰۳۰ ممکن است هنوز هم خیلی جاه طلبانه باشد.
مشکل هواپیماهای تمام الکتریکی
مشکل اصلی هواپیماهای تمام الکتریکی این است که برای تولید همان مقدار انرژی برابر با هواپیماهای تجاری فعلی به باتری بسیار بزرگتری نیاز است، اما آنها بسیار سنگین‌تر خواهند بود. نقطه ضعف باتری این است که هنگام خالی بودن وزن آن یکسان است ، این در حالی است، هنگامی که هواپیما از سوخت فسیلی استفاده می کند سبک‌تر می شود.
فقط به این دلیل که هواپیماهای تمام الکتریکی ممکن است چند سال دیرتر وارد بازار شوند، بدان معنا نیست که هیچ گزینه دیگری برای این نوع سفر وجود ندارد. در حقیقت، تحولاتی در مورد سوخت‌های حمل و نقل هوایی پاک تر در قالب سوخت هیدروژن ایجاد شده است. سلول‌های سوختی هیدروژن ممکن است گزینه مناسبی برای کار و رعایت تعهدات زیست محیطی باشند.
از ترکیب هیدروژن و اکسیژن واکنشی ایجاد می شود که محصول جانبی آن الکتریسیته است. فراوانی هیدروژن در جو باعث جذابیت این پیشنهاد می شود. با این حال، مسائل مربوط به عرضه و هزینه نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
اکنون ساخت نخستین کارخانه تجاری اروپا برای سوخت هواپیمایی هیدروژنی در دست اقدام است و تصور می شود که جایگزین پایدار سوخت جت خواهد شد، این امر راه رسیدن به انرژی سبز را بسیار ساده تر می کند.
ترجمه: آزاده کاری